 |
Kasi paikot-ikot lang tayo..
Paulit-ulit..
Paulit-ulit..
Paulit-ulit..
Paulit-ulit..
Paulit-ulit..
At paulit-ulit, ulit, ulit, ulit, ulit, ulit, ulit, ulit, ulit, ulit, ulit... (repeat til you've gone enough)
Pero andito pa rin tayo..
Tapos na ang lahat..
Pero parang meron pa..
Kasi nga bilog ang mundo..
At sadyang maliit ito..
Para sa akin..
At para sa'yo..
Balot ng ulap..
Na mula sa itaas ay sadyang malabo..
At sumapit man ang dapit-hapon..
May mga bituin pa ding sisilay..
Tulad ng dating magagandang pangarap..
Na kaagad ding lumilipas sa pagsikat ng liwanag..
At unti-unting nalilimot sa ganda ng umaga..
At magbabalik lang sa pagtatapos ng araw..
Bakit nga ba ganito??
Sadya bang itinakda tayo??
Pero paulit-ulit ding pumapatak ang ulan mula sa ating mga mata..
Sa kabila ng mga ngiting kaysarap ipinta..
Bakit natatapos din ang saya??
Kahit pa kasama kita..
At bakit di ko kayang mawala ka??
Marahil kasi nga'y
Ikaw ang aking mundo...
